آموزش تنبور کرج

آموزش تنبور در کرج در آموزشگاه موسیقی ملودی. در ادامه توضیحاتی در مورد ساز شناسی ارائه می شود.

آموزش تنبور و سازشناسی تنبور

در صورتی که با تلفن همراه وارد شدید، جهت اجرای فایل صوتی بر روی listen in browser بر روی ابزار صوتی در پایین اشاره نمایید

کلاس تنبور و ساز شناسی

 تنبور سازی است از خانواده آلات موسیقی رشته ای مقید… فارمر می نویسد: باانتشار دین اسلام به اکناف عالم تاثیر ایران در آلات موسیقی به همه جا رخنه کرد و حتی در نقاطی هم که اسلام انتشار نیافته بود راه یافت. یعنی از طرف مشرق به سواحل اقیانوس کبیر و از مغرب به سواحل اقیانوس اطلس و از شمال به سیبری و از جنوب به هندوستان و جزایر هند شرقی نفوذ کرد.

نظری اجمالی به وسعت میدان این نفوذ شاید خالی از فایده نباشد.

آموزش تنبور کرج

تاریخچه تنبور

تنبور که در ممالک مجاور ایران به طُنبوره معروف شد به تدریج به چین رسید و به تنپولا موسوم گشت.

در یونان آن را تام پوراس نامیدند و از یونان به آلبانی رفت و آن را تامورا خواندند. مردم روسیه آن را دومرا گفتند و چون به سیبری و مغولستان راه یافت به دومبره یا دمبوره موسوم گردید.

در بیزانس آن را باندورا یا پاندورا نام دادند و سایر اقوام اروپایی که بوسیله بیزانس با این ساز آشنا شدند اسم پاندورا و ماندوره و باندوره و کلماتی دیگر که همه صور مختلف کلمه پاندورا است را بر آن نهادند.

انواع دیگر

انواع دیگر این ساز از قبیل سه تار در ممالک همسایه پون هندوستان و ترکیه رواج بسیار و در چین نیز رایج و معروف به سی تره گردید و شاید اصل سازی ه در اروپا به تی اوربا موسوم شد همان طرب یعنی تنبور دسته دراز ایرانی باشد”(مجله روزگار نو.ج 2.ش 2. پاییز 1942) نقل قول از کتاب فرهنگ سازها/حسینعلی ملاح—“

آموزش تنبور در گوهردشت در آموزشگاه موسیقی ملودی

در فرهنگ موسیقی ریمان آمده است:

” باندورا که آن را باندوره نیز نوشته اند و همچنین باندولا. باندولین. پاندورا. پاندورینا. ماندور. ماندورا و ماندورشن نام هایی است که در مشرق زمین و در جنوب اروپا به یک نوع ساز زهی مضرابی از خانواده عود داده شده است. به طور کلی سازی است شبیه ماندولین با دسته ای درازتر”

در همین فرهنگ(ص1319) ذیل واژه تمبور آمده است:

” تمبور سازی است زهی منسوب به اعراب و ایرانیان. از خانواده عود است و مانند ماندولین با مضراب نواخته می شود. به صورت های پاندورا. باندورا. دمرا یا تار نیز ثبت شده است”

از اساتید آموزشگاه موسیقی ملودی بیشتر بدانید

ریمان معتقد است که در هندوستان سازی با نام تمبوری متداول است که بی شک همان تنبور عربی یا ایرانی است.

مشخصات ساز

این ساز دارای چهار سیم است که دو سیم آن همصدا و یکی به فاصله چهارم و یکی دیگر به فاصله هنگام کوک می شود. در ایتالیا آن را تمبورو و در قفقاز تمپور و ارمنی ها مانند ایرانیان تنبور گویند.

ساز اخیر ارمنیان دارای سه سیم است و با آرشه نواخته می شود. نوازنده این ساز را نشسته می نوازد.”

آموزش تنبور کرج

در فرهنگ موسیقی گروو آمده است:

” کلمه تنبور در طی زمان در اثر تلفظهای ملل مختلف به صورت پاندورا و پاندولا و ماندورا و ماندولا و ماندولین در آمده است

[لازم به ذکر است که ماندولین سازی متداول در حوظه اروپای شرقی بوده و ساختار آن متفاوت از تنبور می باشد و بایستی در مشخصه ارتباطی آن با ساز تنبور با احتیاط نظر داد.لطفا به توضیحات بخش سازشناسی مراجعه نمایید/آموزشگاه موسیقی ملودی]

از سایت pinterest آموزشگاه موسیقی ملودی نیز دیدن نمایید

دایره المعارف بریتانیکا می نویسد:

” تنبور سازی است شرقی از خانواده عود که دارای دسته ای بلند است و دو یا سه سیم دارد و با انگشت به صدا در می آید”

آموزش تنبور کرج

درباره ما

کریستین سن در کتاب ایران در زمان ساسانیان صفحه 505 می نویسد:

” مسعودی نام آلات موسیقی ایرانیان را چنین آورده است: عود نای تنبور مزمار چنگ و گوید…اما مردم ری و طبرستان و دیلم تنبور را دوست تر داشته و این آلت نزر همه فرس مقدم بر سایر آلات بوده است”

…قدیمی ترین نشانه ای که از وجود این ساز در مشرق زمین در دست است نقشه هایی است که از تپه های بنی یونس و کیون جیک واقع در حوالی شهر موصل به دست آمده است.

از مشاهده این نقشه ها معلوم می شود که هیئت و شکل این ساز به سه تار امروزی شباهت زیاد داشته است.

دسته آن بسیار بلند و نازک و با کاسه ظریف و مجوف آن بسیار متناسب بوده است” مجسمه های مکشوف از شوش که مربوط به 1500 سال قبل از میلاد است و مجسمه های مکشوف هفت تپه از قدمت این ساز حکایت می کنند.

آموزش تنبور کرج

فارابی

فارابی در موسیقی کبیر این ساز را ساز دوران جاهلیت معرفی می کند و معتقد است که فقط قادر بوده الحان جاهلیت را بنوازد.

ساز مزبور به روایت مختلف تا سده هفتم هجری معمول بوده و طرز پرده بنده آن عبارت بوده است از تقسیم طول سیم به چهل قسمت مساوی…

در فرهنگ کامل آلات موسیقی زاکس آمده است:

” تنبور(فارسی. کردی. عربی) عودی است با کاسه ای به شکل تخم مرغ و دسته ای بلند و در حقیقت ساختمان تنبور دومین گامی است که بشر در طریق رشد و تحول این قبیل سازها برداشته است.

آموزش تنبور کرج

نخستین گام انتخاب کاسه این نوع سازها از وسایل طبیعی مانند نارگیل کدو و کاسه سنگ پشت است.

رفته رفته محیط اجتماعی و امکانات شرایط مناطق گوناگون موجب گشت که از چوب برای تهیه کاسه طنینی این نوع آلات موسیقی استفاده شود.”

“ساختن کاسه این قبیل سازها از چوب سبب پیدایش دو نوع ساز گشت:

یکی آن گروه از سازهایی که کاسه و دسته از یک پارچه چوب ساخته می شوند مانند عود یا بربط و یکی دیگر آن سازهایی که کاسه و دسته جدا ساخته می شوند و سپس به یکدیگر متصل می گردند.

شکل ظاهر کاسه سازهای گروه نخستین بیضی است و شکل ظاهر سازهای گروه دوم مستیر یا دایره مانند است.”

با ما از طریق لینک زیر در تماس باشید

تماس با ما

“به طور کلی می توان از زمان آشوریها تا عصر حاضر چگونگی تغییرات شکل ظاهر تنبور را مشاهده و مطالعه کرد.

امروزه تنبور متعلق به یک قشر وسیع از جامعه بشری است که از شمال به روسیه اروپایی و از مغرب به دریای آدریاتیک و از جنوب به مصر و از مشرق به چین محدود می شود.

ریشه لغوی تنبور پاندورا بوده است” همین فرهنگ معتقد است که تنبور در هر ناحیه ای از کشور ایران نامی خاص داشته است بر این تقدیر:

تنبور خراسانی، میزانی یا طنبور بغدادی، تنبور ترکی، تنبور شروانیان، بغلاما یا بغلمه، تنبور بلغاری، تنبور بزرگ، تنبور گیلکی، تنبور کبیر ترکی، تنبورک یا تنبور کوچک، تنبور شرقی، طنبوره، تنبوریکا، تنبور بربریه.”

آموزش تنبور کرج

از آنچه یاد شد چنین بر می آید که تنبور باستانی مشخصاتی برر این تقریب داشته است:

1- سازی رشته ای بوده است

2- با ناخن یا با سه انگشت دست راست نواخته می شده است

3- در آغاز یک تار یا یک رشته داشته است

4- بر دو نوع بوده است. بر دسته یک نوع از آن پرده یا دستان می بستند و نوع دیگر بی پرده بوده است

5- از لحاظ شکل ظاهری شبیه دوتار. چگور و یا ساز عاشق متداول در این روزگار بوده است

6- تردیدی نیست که دارای گوشی و خرک بوده است.

با اشاره بر روی لینک زیر به منوی ساز شناسی بازگردید

ساز شناسی

آموزشگاه موسیقی ملودی