تعریف خنیا

خنیا از ریشه «خونیاک» زبان پارسی میانه و «هو نواک» اوستایی است.

خنیا از دو بخش تشکیل شده:

«هو» به معنای نیک، زیبا، خوش (برای نمونه در واژهٔ «هومن» به معنای نیک‌اندیش)، و «نواک» به معنای نوا.

در کل هونواک، خونیاک و خنیا به معنی «نوای خوش» است.

موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیلهٔ آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش‌آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان گردد نیز نامیده می‌شود.

واژهٔ موسیقی از واژه‌ای یونانی و برگرفته از واژهٔ (Mousika) μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι می‌باشد.

یک خواننده (چستر بنینگتون) که گاهیً با آوازخوانی و تغییر لحن «به‌تنهایی» موسیقی ایجاد می‌کرد.

خُنیا از ریشه «خونیاک» زبان پارسی میانه و «هو نواک» اوستایی است که خود آن از دو بخش تشکیل شده:

«هو» به معنای نیک، زیبا، خوش (برای نمونه در واژهٔ «هومن» به معنای نیک‌اندیش)، و «نواک» به معنای نوا.

در کل هونواک، خونیاک و خنیا به معنی «نوای خوش» است.

همینطور بخوانید مطلبی درباره مقام در موسیقی

ادامه

واژهٔ موسیقی از واژه‌ای یونانی و برگرفته از واژهٔ (Mousika) μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι می‌باشد.

همچنین خنیاگر به کسی میگویند که فعل این عمل را انجام دهد.

این واژه بسیار گمنام و مفهوم سخت در اذهان جای گرفته است و گاهی با واژه مطرب و کلماتی از این دست به اشتباه گرفته میشود که این امر خلاف واقع بوده و می بایست مداقه بیشتری در این خصوص صورت گیرد

درباره ما