آموزش ویولن در کرج در آموزشگاه موسیقی ملودی. در ادامه توضیحاتی در مورد سازشناسی ارائه می شود.
در صورتی که با تلفن همراه وارد شدید، جهت اجرای فایل صوتی بر روی listen in browser بر روی ابزار صوتی در پایین اشاره نمایید
چهار رشته سیم دارد که می لا ر سل نام دارند درازای جعبه طنینی آن متغیر است ولی نوع متعارف آن بین 55 تا 60 سانتی متر طول دارد. ویولن از هفتاد قطعه چوب تشکیل می شود…
رنگی که به ویلن می زنند یک نوع ورنی مخصوص است.
ترکیبات این ورنی نزد هر سازنده جزو راز و رمز کار آن سازنده است.
معمولا ورنی ترکیبی است از نوع صمغ تقریبا غلیظ که با الکل و اسانس تربانتین و روغن برزک مخلوط شده است…
در قرون وسطی به تقلید رباب یا ربک و بعد وی یل اندکی بعد وی یول ساخته شد…گفته می شود که در دوره گاسپارو دا سالو قرن 16 نخستین ویلن ساخته شده است.
این نوع ویلن به سازهای مکتب کرمونا شهرت دارند…مراحل تکامل ویلن توسط خانواده آماتی و آنتونیو استرادی واریوس و گوارنری پیموده شده است.
در آلمان و تیرول یا کوبوس اشتاینر سازگر مشهور و رئیس مکتب سازندگان ویلن در تکامل اسختمان این ساز سخت موثر بوده است…
در پایان قرن 18 اندک اندک از اعتبار سازگران ایتالیایی کاسته می شود و سازگران فرانسوری از آن جمله نیکلا لوپر که به استرادی واریوس فرانسه معروف است مورد توجه قرار می گیرند و شهرت می یابد.
هنوز هم در ساختن بهترین ویلن ها فرانسوی ها مقام نخست را در جهان دارند…در آنجا که سخن از ویلن به میان می آید دریغ است که از نامدارترین سازنده ویلن یعنی آنتونیو استرادی واریوس حرف و سخنی گفته نشود.
آموزش ویولن کرج
وی به سال 1644 و یا 1648 میلادی در کرمونا زاده شد.
دوازده ساله بود که به کارگران کارگاه نمونه ویلن سازی نیکلا آماتی پیوست و پس از مدت کوتاهی در کارگاه مقیم شد(مکتب آماتی برای کارآموزان حکم یک موسسه شبانه روزی را داشت).
از اساتید آموزشگاه موسیقی ملودی بیشتر بدانید
در این کارگاه اگر شاگردی ویلنی می ساخت که استاد می پسندید حق داشت که روی مارک درون ویلن نام خود را بنویسد و اضافه کند(زیر نظر آماتی ساخته شده است) روی مارک بسیاری از ویلن های قدیمی این جمله نوشته شده است: sotto disiplina di Nicola Amati.
آموزش ویولن کرج
نخستین ویلنی که از زیر دست استرادی واریوس بی نقص بیرون آمد و اجازه گرفت که نامش روی مارک آن نوشته شود در 1666 میلادی بود.
از اینستاگرام آموزشگاه موسیقی ملودی نیز دیدن نمایید
این ویلن به یک بانکدار فرانسوی فروخته شد. زندگی هنری استرادی واریوس به سه دوره متمایز تقسیم می شود:
دوره اول از 1666 آغاز می گردد و به 1686 خاتمه می یابد.کارهای هنرمند در این دوره 20 ساله بیشتر جنبه تقلید از روش آماتی را داشته است. دوره دوم از 1686 شروع می شود.در این دوره استرادی واریوس در کرمونا کارگاهی مستقل دایر می کند و می کوشد نتیجه تجربیات و مطالعات و پژوهش های خود را شخصا بیازماید. در حقیقت این دوره را که تا 1700 میلادی ادامه می یابد باید دوره تخقیق و تجسس و آزمایش نام نهاد.
آموزش ویولن کرج
استرادی واریوس در این مدت چهار ساله روش استاد خود را تغییر داد: برجستگی زیاد پوشش رویی جعبه طنینی ساز را کم کرد و به عرض ویلن و شکاف های مانند کاست.چوبی را که برای ساختن ویلن به کار می برد خودش شخصا انتخاب می کرد و بیشتر از چوب درخت کاج بهره می گرفت. به نظر می آید که در همین سال هاست که به فرمول خاص تهیه ورنی دست یافته است.ویلن هایی که در این دوره به بازار عرضه شده از شفافیت خاصی برخوردار هستند.
در همین ایام است که بخش میانی ویلن باریکتر می شود. صدای ساز از یک استحکام و قدرت بیشتر و در عین حال ملایمتری برخوردار می گردد.
دوره سوم که دوره تکامل کار استرادی واریوس است از 1700 آغاز می گردد.
آموزش ویولن کرج
در این دوره است که جعبه طنینی کمر باریکتر می شود و بخش فوقانی جعبه طنینی اندکی فراختر می گردد. پوشش صفحه زیرین از چوب جنگلی و افرا و پوشش صفحه برین از نایابترین چوب درخت کاج تهیه می شود.وجوه تمایز سازهای این دوره عبارتند از نوع چوب- دقت در ظرافت و تزئینات روی چوب- حفره ها و شکاف ها و انحناهای ساز- سبکی ساز- رنگ کاری و یا به اصطلاح اهل فن ورنی کاری.استرادی واریوس در این دوره نوعی ورنی متمایل به رنگ زرد را به عنوان آستر به کار می برده و سپس بر روی آن یک نوع ورنی به رنگ قرمز کم رنگ می زده است.این شیوه سبب می شده که بعد از گذشت زمانی اندک رنگ قرمز به رنگ قهوه ای زیبا و خوش درخششی مبدل گردد.
آموزش ویولن کرج
در حقیقت این دوره را باید اوج کوشش های استرادی واریوس به شمار آورد.
از 1725 تا 1737 که هنرمند زندگی را بدرود می گوید تغییر چندانی در کارهای دست او مشاهده نمی گردد. نوشته اند که استرادی واریوس هزار و صد عدد ویلن- ویولا یا ویلن آلتو و ویلن سل ساخته است.از میان ویلن های کار دست این هنرمند ظاهرا چهارصد عدد آن در سراسر جهان باقی مانده است. گویا از این تعداد منحصرا ده ویلن نامگذاری شده و در موزه ها و کلکسیون های خصوصی محافظت می شود.
یکی از این ویلون ها گرفول نام دارد که به سال 1709 میلادی ساخته شده و تا چندی پیش جزو کلکسیون خانواده کنت گرفول بوده است. آخرین ویلنی که استرادی واریوس ساخته و ظاهرا بعد از آن در گذشته است تاریخ 1737 را دارد. این هنرمند در 19 دسامبر 1737 در کرمونا جهان را بدرود گفته است… .
آموزش ویولن کرج
…ویلن در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار به ایران آمد. ابتدا کمانچه فرنگی نامیده می شد.
در سفرنامه ناصرالدین شاه آمده است:…در میان سازهای تماشاخانه یک کمانچه بسیار بزرگ است، یک کمانچه قدری از آن کوچکتر یک چنگ که هارپ می گویند. چند شیپور موزیکال یک طبل یک سنج باقی همه کمانچه کوچک است.اما کمانچه ها شبیه به تار ایران است قدری پهن تر که با تیر کمانچه کش می زنند…و در سفرنامه دیگر ناصرالدین شاه آمده است: مطرب های هونگری…مشغول ساز زدن بودند.
آموزش ویولن کرج
یکی سنتور بزرگی داشت به طرح سنتورهای ایران که با دو چوب می زد(گویا متالوفن یا کسیلوفن است) سایرین کمانچه فرنگی می زدند…
ابتدا محصلان رشته موسیقی دارالفنون با نواختن ویلن آشنا شدند و بعدها همین فارغ التحصیلان رشته موزیک نظام دارالفنون به اشاعه این ساز پرداختند.
به تدریج نوازندگان کمانچه ساز خود را به ویلن تبدیل کردند تا آنجا که ویلن سازی شد که قادر بود به بهترین وجهی موسیقی ایرانی را به گوش برساند. هم اکنون ویلن دیگر یک ساز بیگانه به شمار نمی آید.
آموزش ویولن کرج
در تکنوازی از آن استفاده می شود. در ارکسترهای موسیقی ایرانی و موسیقی غربی شرکت دارد.نیاز روز افزون علاقه مندان به این ساز سبب گردید که کارگاهی زیر نظر شخصیتی صاحب صلاحیت در تهران تاسیس شود.
سورن آراکلیان متولد 1266 خورشیدی اهل تبریز نخستین کسی است که به سال 1315 خورشیدی اولین کارگاه تعمیرات آلات موسیقی را در هنرستان عالی موسیقی ایجاد کرد.
همین هنرمند که استاد ویلن سل هنرستان بود به سال 1331 کتابی به زبان فرانسه درباره ساختمان ویلن نوشت و کارگاهی مستقل برای ساختن ویلن تاسیس کرد که مجموعا 36 عدد ویلن از این کارگاه به بازار عرضه گردید.
بعدها کارگاهی نیز در اداره کل هنرهای زیبای سابق تاسیس گردید و ویلن های مورد نیاز هنرستان های موسیقی را تامین می کرد.
در شهرهای اصفهان و تبریز نیز کارگاهی برای ساختن ویلن موجود بود. به قرار نوشته کتاب سازهای ملی یک ویلن کامل چهار چهارم 400 گرم وزن است که 58 قطعه تشکیل می شود…
آموزش ویولن کرج
سیم های امروزی از فلز ساخته شده و بر روی سیم های 2 و 3 و 4 روپوشی از جنس نقره و یا آلمینیوم کشیده می شود. ولی سیم اول از فولاد است و روپوش ندارد. سابق بر این سیم های 2-3-4 را از روده گوسفند می ساختند…
بر روی دسته ویلن قطعه ای از چوب آبنوس قرار دارد و جعبه طنینی آن شامل دو قطعه از چوب کاج است…یک تیغه کوچک بین تخته بالایی و پایینی قرار دارد… ضخامت تخته بالایی در حدود 4 میلیمتر است.
آرشه ویلن تشکیل می شود از یک باریکه چوب خراطی شده به طول تقریبی 75 سانتی متر که اندک انحنایی دارد.
در انتهای این چوب برآمدگی کوچکی است به ارتفاع 2 سانتی متر درون این برآمدگی حفره ای است که بک سر موی آرشه که از جنس موی اسب است با صمغی قوی در آن مقید می گردد.
در سوی دیگر چوب در آن قسمت که دست نوازنده قرار می گیرد به فاصله دو سانتی متر حفره ای تعبیه شده به درازای تقریبا یک سانتی متر و نیم که موی گیر درون آن حفره استوار می شود.
آموزش ویولن کرج
موی گیر عبارت است از یک قطعه چوب و یا نوعی پلاستیک مستطیل شکل به طول 4 سانتی متر و عرض 2 سانتی متر که یک ضلع آن مانند حرف U می باشد.
زیر یکی از اضلاع بلند این مستطیل مهره ای کار گذاشته شده که درون حفره قرار می گیرد. پیچ بلندی از سوراخی که در راس چوب ایجاد شده وارد حفره می شود و درون این مهره می گردد. سر دیگر موها به یکی از اضلاع U وصل می شود.
با گرداندن پیچ این موی گیر به جلو و عقب رانده می شود و موی آرشه را به دلخواه نوازنده شل و یا سفت می کند.
با اشاره بر روی لینک زیر به منوی ساز شناسی بازگردید
تماس بگیرید! 
